ΑΠ’ ΑΝΑΤΟΛΗ ΣΕ ΔΥΣΗ
Σαν μια θάλασσα γαλάζια,
στα κρυφά μου κάνεις νάζια.
Μου χαϊδεύεις τα μαλλιά μου,
και ζητάς την αγκαλιά μου.
Μάτια μου γλυκά μου μάτια
που με κάνατε κομμάτια,
μ’ έχετε χιλιοσκορπίσει,
απ’ ανατολή σε δύση.
Όταν ο άνεμος φυσάει,
η ψυχή μου σπαρταράει.
Άγγελέ μου γύρνα πίσω,
κι όλα τα παλιά θα σβήσω.
Έλα μες στην αγκαλιά μου,
έλα μείνε στην καρδιά μου.
Να γυρίσεις θέλω πίσω,
κι όλα τα παλιά θα σβήσω.
26/07/2008
Σίσσυ Στρατογιάννη Βαρβαρήγου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου