ΑΛΗΤΑΓΚΟΥΡΕΣ

 

Τα σίδερα της φυλακής,

είναι για τους λεβέντες,

μα για τους αλητάγκουρες,

υπάρχουν οι πατέντες.

 

Δοκίμασε να του τη βγεις,

του αλήτη στο σκοτάδι,

κι άμα προλάβεις την αυγή,

μπορεί να δεις και βράδυ.

 

Αλήτισσα έχουμε ψυχή,

και μια καρδιά γιομάτη,

από αγάπη κι έρωτα,

π' ανθίζει στο κρεβάτι.

 

Και όταν αγαπήσουμε,

μια κι έξω θα δοθούμε,

κι εκείνον που σκεφτόμαστε,

σαν φυλαχτό κρατούμε.

 

Και δεν μας νοιάζει τίποτα,

ο φόβος δεν μας πιάνει,

μόνο δυο χέρια δυνατά,

και πάμε για σεργιάνι.

 

Δικοί μας και οι θησαυροί,

δικά μας τα παλάτια,

σαν έχουμε τον έρωτα,

να γέρνει μες στα μάτια.

 

Σπίθες να σπέρνει στην καρδιά,

και στο κορμί γεράνια,

κι εμείς στη μέθη του γλυκά,

να πίνουμε χαρμάνια.

 Από δροσάτα κόκκινα,

τριαντάφυλλα και γιούλια,

κι ολούθε να χαμογελά

ο Αυγερινός κι η Πούλια.

 

Μη θέτε να μας φτάσετε,

λοιπόν, δεν το μπορείτε,

γιατί σαν βάλουμε φτερά,

μετά άντε να μας βρείτε.

 

26-10-2016

 

Σίσσυ Στρατογιάννη Βαρβαρήγου