ΒΡΟΧΕΡΑ ΒΡΑΔΙΑ

 

Τα βράδια τα βροχερά,

με γνόμωνα τη χαρά,

τα χέρια μου απλώνω,

και δεν μετανιώνω,

για όσα έχω ανοίξει φτερά.

 

Τα βράδια τα σκοτεινά,

με αισθήματα ταπεινά,

τα μάτια μου κλείνω,

και πίσω μου αφήνω,

χαμένης αγάπης κενά.

 

Τώρα που η ζωή μου αλλάζει πορεία,

σε θέλω κοντά μου, σε ζέστες και κρύα.

 

Τώρα που η καρδιά μου αλλάζει σεργιάνι,

μαζί θα μας βρει η ζωή στο λιμάνι.

 

Κι ανοίγω και πάλι πανιά,

για μια πιο ζεστή γειτονιά.

Να νιώσω αναμμένη,

φωτιά ξεχασμένη, 

στα στήθη μου τα γιορτινά.

 

 29/11/2007

 

Σίσσυ Στρατογιάννη Βαρβαρήγου