ΓΙΝΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΛΑΘΟΣ

 

Φτιάχνω σέρτικο τσιγάρο,

με χαρμάνι δυνατό.

Την αγάπη να φουμάρω

και τον έρωτα να πιώ.

 

Να σε πάρω και να πάμε,

σ' ένα κόσμο αλλοτινό,

που κανένας δε μας ξέρει,

τρέλα να χουμε κι οι δυο.

 

Έλα φύγαμε καρδιά μου,

πως σε θέλω στο χω πει.

Αποπλάνηση γουστάρω,

με ατέλειωτη ηδονή.

 

Να σου δίνω τα φιλιά μου,

και να τρέμει το κορμί.

Να σκιρτάει η καρδιά μου,

στ' άγγιγμά σου με ορμή.

 

Δως μου έρωτα και πάθος,

δως μου φλόγα και φωτιά,

τι κι αν είναι όλα λάθος,

να μου φαίνονται σωστά.

 

Θέλω τόσο ν' αμαρτήσω,

στο δικό σου το κορμί,

στη φωτιά σου να βυθίσω,

του μυαλού μου την πυγμή.

 

Μείνε εκεί να σ' αγκαλιάζω,

ώσπου να ‘ρθει η αυγή,

κι απ' το πάθος να σπαράζω,

στου έρωτά μας την κραυγή.

 

Δως μου λάθη να γουστάρω,

ν' αφανίσω τα σωστά,

και το χάρο να τριπλάρω,

με χαρμάνια δυνατά.

 

Το μυαλό μου έχεις παίξει,

δυο εξάρες μια ζαριά,

και ρουλέτα την καρδιά μου,

έπαιξες σε μια βραδιά.

 

Το ξημέρωμα μαζί σου,

καρτεράω συνεχώς,

και ν' ακούσω στη φωνή σου,

πως με θέλεις σαν τρελός.

 

Τίποτα πια δε με νοιάζει,

ο Έρωτάς σου μοναχά,

και στο στήθος να φωλιάζει,

του καημού σου η φωτιά.

 

Άλλο πλέον μη μ' αρνιέσαι,

θα χαθώ στη σκοτεινιά,

αν δεν μπω μες στην καρδιά σου,

όπως ήμουνα παλιά.

 

Δως μου μία ευκαιρία,

να σου δείξω τι θα πει,

να ‘χει ο έρωτας πορεία,

κι η αγάπη τη σκεπή.

 

Τα κορμιά τα γραμμωμένα,

δε με νοιάζουν τώρα πια,

μόνο θέλω να βουτήξω,

στου έρωτά σου τη φωτιά.

 

Σ' ερωτεύτηκα με πάθος,

απ' την πρώτη τη στιγμή,

γίνε το δικό μου λάθος,

στου μυαλού μου την πυγμή.

 

16-8-2016

 

Σίσσυ Στρατογιάννη Βαρβαρήγου